|
|
|
|
|
|
|
|
|
Hallo
Vandaag moet er even wat frustratie afgereageerd worden. Omdat wij de stemming aan boord niet te diep wil laten zaken, reageer wij deze keer niet op elkaar af maar gooien het via de mail gewoon eens de wereld in. Ga er dus maar even voor zitten en geniet mee?! Om je makkelijker in te kunnen leven in onze positie hier op het water, heb ik het zo goed mogelijk proberen te vertalen naar een meer bekend vervoersmiddel, namelijk de auto. Dus nu geen gezeur over knopen en mijlen maar gewone kilometers en meer herkenbare obstakels.
Ik wil het namelijk gaan hebben over snelheid dus km/uur. Onze snelheidsmeter is de GPS die geeft akelig nauwkeurig aan hoe snel wij ons over de aardbodem verplaatsen of in dit geval liever hoe langzaam wij ons verplaatsen.
Voordat wij uit Nederland vertrokken heb ik (wido) altijd gezegd dat ik het meeste opzag tegen windstiltes. Tot nu toe hebben wij gelukkig nog niet zoveel last gehad van windstiltes en is het allemaal behoorlijk mee gevallen. Zelfs de overtocht van Panama naar Galapagos, die bekend staat als een stuk zonder wind, is voor ons heel goed verlopen. Voor deze tocht van Torres Strait naar Bali wisten we ook dat we rekening moesten houden met weinig wind en windstiltes. Daar hebben er ook steeds rekening mee gehouden en alvast de planning wat ruimer genomen. Eigenlijk net zoals je doet als je met de auto een route pakt via provinciale wegen in plaats van via de snelweg. Op een provinciale weg hou je rekening met een dorp, een stoplicht of een langzame weggebruiker. Je weet dat je geen 120 kan of in ieder geval mag rijden maar 80.
Zo gaat dit tochtje van ons nu ook. Geregeld gaat het pootje van het gas omdat we in een dorp komen (minder wind) of een windstilte uitzitten voor het stoplicht of worden opgehouden door een trage weggebruiker (stroming tegen). Je probeert je er niets van aan te trekken. Gewoon lekker verder gaan met lezen, dit hoort er immers bij en is in gecalculeerd maar langzaam gaat het toch aan je knagen. Even wat langzamer omdat je door een dorp gaat (weinig wind) is niet erg, maar als je dan ook achter een langzame vriend zit (stroming tegen) en door een wegomleiding (wind uit de verkeerde hoek), al kruisend over woon-erven verder probeert te komen dan daalt heel langzaam de stemming aan boord. In je hoofd reken je snel even uit, met deze snelheid nog 4 dagen, helaas wegomleiding nu nog 6 dagen, stroming tegen nog 8 dagen.......
Maar gelukkig zit het ook wel eens mee. Vannacht kwamen we ineens langs een bordje autoweg, geheel onverwachts. Met frisse moed en een fris windje zijn we weer een mooi stukje opgeschoten. Maar hoelang we over het laatste deel gaan doen. Wij weten het niet meer zo nauwkeurig is onze wegenkaart helaas niet.
Rij veilig!
Marleen en Wido
PS mocht je onderweg een boot tegenkomen. Haal niet in, blijf rechts rijden en vooral zwaaien. Wij zullen terug zwaaien.
Positie donderdag 7 oktober 2004 11:30; 7º 25.8S - 123º 22.0E nog 250 mijl naar Komodo.
|
|
|
|
|
|
Lieve allemaal,
Het is zaterdagochtend en de zon is net wakker, wij ook.. We hebben vannacht buiten geslapen ivm de warmte. Er stond aan het begin van de nacht weinig wind en hadden mathilde aan het werk gezet. Om aan de warmte/lawaai van de motor te ontsnappen hebben we op het achterdek geslapen. prima slaapplekje al zeg ik het zelf. Op het luchtbedje onder de sterren slapen.
De laatste paar dagen zien we erg veel scheepvaart. Van grote tankers tot lokale vissersboten. We hadden niet verwacht dat het hier zo druk zou zijn. Doordat we ook de grote scheepvaart zien voelen we ons ietsie pietsie veiliger. De lokale vissersboten houden we in de gaten of ze niet te dichtbij komen.
Er zijn internationale afspraken over de lichten die men voert op zijn boot 's nachts. nu met de indonesische visserboten staan we soms voor een raadsel. Bij sommige boten zien we overal lichtjes en zelfs knipperlichten zijn gesignaleerd. Af en toe zetten we de radar aan om te kijken welke kant ze opgaan en hoe ver ze van ons vandaan zijn. Helaas zijn veel van de lokale boten niet op de radar te zien. Het blijft dus opletten hier met de scheepvaart. geen 10 min hazeslaapjes meer tijdens de wacht.
Sinds vanmorgen hebben we wind en staat de halfwinder weer in zijn volle glorie. Nu maar hopen dat de wind aanhoudt en uit de goede richting blijft komen. We hebben nog 108 mijl voor de boeg en dan eindelijk komodo.
Ben erg nieuwsgierig hoe het daar zal zijn. Ik denk dat ik aardig onder de indruk zal zijn van de varanen die er moeten zitten. In australie al een paar kleine jongens gezien maar ik denk dat de beroemde komodo variant toch veel groter is.
We zullen het zien.
Liefs wido en marleen
pos 8/10 3.00 utc
7gr 37.98 z en 122gr 10.49 o
pos 9/10
7gr 54.52 z en 120gr 59.27 o
|
|
|
|
|
|
Lieve allemaal,
15 min geleden (10.00) hebben we ons anker uitgegooid op de pos 8gr 34.298z en 119gr 30.210o.
De hele nacht op de motor gevaren vanwege gebrek aan wind. Het is een rustige nacht geweest waarbij we dicht langs een paar eilanden zijn gevaren. Dit keer geen scheepvaart in de nacht.
Tijdens het ochtend gloren waren we bij komodo. we wisten alleen niet waar precies het dorp is waar je moet ankeren. Wido had de kaart bestudeerd en maar een mooie baai uitgekozen. dit bleek ook gelijk de juiste baai te zijn. In de morgen werden ook alle kleine vissersbootjes actief. Ze kwamen aardig dichtbij en sommige leken ook op ons af te sturen. Achteraf natuurlijk niets gebeurt behalve enthousiast zwaaien van beide kanten.
Voor het dorp liggen nog een stuk of 50 vissersbootjes. In het dorp heerst gezellige bedrijvigheid. De huizen zien er een beetje vervallen uit en staan op palen. De hanen kraaien volop. We kunnen niet ankeren voor het dorp en moeten iets verder de baai in. hier ligt een charterschip en nog een paar vissers. op de kant staan nog een paar huisjes.
We hebben het vermoeden dat dit de plek is waar we de komododragons zullen zien. straks de dinghy opblazen en maar eens een kijkje gaan nemen.
Eerst nog even nagenieten met een koel drankje, hebben we wel verdiend na 14 dagen zeilen.
liefs wido en marleen
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Lieve allemaal,
Zondag zijn we aangekomen bij komodo eiland. We liggen voor het nationale park voor anker.
Elke ochtend tussen 6.00 en 7.00 komen er charter boten toeristen afzetten voor het park. Maandag middag zijn we eerst een kijkje wezen nemen in het parkranger dorp. Het dorp bestaat uit een paar huisjes op palen, restaurant, lodge en het kantoor. We lopen een beetje rond en zien 4 komodo varanen. Ze liggen lekker te pitten onder 1 vd huisjes. We zijn aardig onder de indruk van de grote varanen en zijn dan ook erg blij dat ze als een stel uitgeputte handtasjes blijven liggen.
We zien bij het strand een grote visarend. we maken een paar foto's en terwijl we naar onze dinghy lopen probeert hij wido te grijpen met z'n dikke klauwen. Gelukkig is de schade zeer beperkt gebleven, een kleine kras op zijn schouder.
Vanmorgen (dinsdag) melden we ons om 7.00 weer bij het kantoor. dit keer gaan we onder leiding van een ranger een stuk in het park lopen om de varanen te bekijken. De ranger heeft een grote stok bij zich. we vragen ons af hoe vaak hij hem heeft moeten gebruiken. Onderweg zien we de timor hertjes en de zwijnen. Hoe we ook kijken, tijdens de bijna 2 uur durende wandeling, geen varaan te zien. De herten zien we van dichtbij we zien er zelfs 1 die gebeten is door een varaan.
Overal waar we lopen zijn de planten gort en gort droog. Het regenseizoen is erg welkom hier. Met name de zwijntjes zijn heel erg mager.
Aan het einde van de wandeling komen we in het dorp om de varanen te bekijken. En ja hoor ze liggen nog op precies dezelfde plek. Ze worden door de geur van het eten aangetrokken. Tot 1994 werden de varanen gevoerd. Hier zijn ze mee gestopt omdat alle varanen naar hetzelfde gebied trokken. Elk jaar worden ze geteld en er moeten 1300 varanen op komodo zitten. Ze zijn ook te zien op de omliggende eilanden.
We hebben al met al een leuke wandeling gehad.
Vanmiddag zien we de eerste zeilboot sinds we uit de torres strait zijn vertrokken. Voor de rest alleen maar vissersbootjes. In de middag varen de bootjes vanaf het dorp naar de baai. daar vormen ze een lange sliert en sluiten zo de baai af. De hele nacht zie je de lichtjes van de bootjes. Tegen 6.00 licht iedereen zijn steen aan het touw op een tuft weer naar het dorp met een portie vis. Gisteravond hadden we 38 bootjes geteld.
Speciaal voor komodo zijn we begonnen met het slikken van malaria tabletten. We waren bang dat het hier zou wemelen van de insecten. gelukkig valt dit reuze mee en hebben we alleen af en toe last van de hitte. Het rustig aan doen en tegen de zon gespannen lakens zijn het beste op dit moment. Zodra er een zacht briesje staat is het gelijk aangenamer.
We weten nog niet op welke dag we weer verder gaan naar bali. eerst morgenochtend lekker uitslapen...
liefs wido en marleen
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
