Reisverslag 20 04 2004
Vertrek Galapagos


Lieve allemaal,

Vanmorgen om 11.30 ons anker gelicht en koers gezet naar de grote plas, bestemming Marquesas, hopelijk komen we daar over eeen paar weken aan. Dit wordt de langste oversteek van onze reis. Vandaag zijn er 6 boten vertrokken, dus we zijn niet alleen.
Jacqueline en Rob van de Mary Elisa zijn een paar uur eerder vertrokken en we zien ze nu aan de horizon. We hebben met hen elke dag een tijd afgesproken voor radiocontact. een beetje hetzelfde wat we met St Raphael (richard, petra en corno) hebben gedaan op de altantic.
Er staat zo'n 10 knopen wind en we lopen op het grootzeil en de halfwinder. De snelheid over de grond is nu rond de 6 knopen geholpen door wat stroming.
De dagen voorafgaand aan het vertrek hebben we nog wat klusjes gedaan en het eiland verder verkend. Zondag zijn we weer naar het eilandje naast ons gegaan om te kijken of er haaien zaten opgesloten in de lavatube.  En ja maar lieft 4 white tip reef sharks. Wido wilde nog even snorkelen en is zelfs even in de tube geweest. De haaien zo'n 1,5 m lang lagen of zwommen rustig rond. Later op de dag de vouwfietsjes gepakt om de wall of tears te zien. De wall of tears is gebouwd door gevangenen als straftaak. De muur is gebouwd van lavastenen naast een heuveltje en heeft geen enkele functie. Tijdens de bouw ervan zijn van de 70 gevangenen er 25 dood gegaan.
De tocht op de fietsjes was wel zwaar na 3 maanden niet gefietst te hebben en dan nog heuveltje op, heuveltje op, heuveltje op door het mulle pad.
Onderweg zijn we weer toegelachen door lokals om onze vouwfietsjes.
Maandag morgen ben ik met Rob en Jacqueline met een gids in een auto naar de boerderijen geweest om fruit en kip te halen. Wido bleef achter op de boot voor wat klussen en de was wegbrengen. De rit bracht ons over een gedeelte van het eiland en was erg leuk. Bij de kippenboer op de heenweg bestellen hoeveel kip je wil. Hij had net nog niets geslacht dus vroeg hij of we ook levende kip meewilden? Wij zagen dat niet zo zitten op een boot een kip slachten en plukken. Dus de bestelling maar later opgehaald. Hierna op naar de groentenboer. Daar 1,5 uur gezeten bij zijn boerderijtje terwijl de boer de sinaasappels van de boom haalde, de tomaten plukte en de ananassen afsneed. Wij vermaakte ons prima met het eten van bananen en sinaasappels al hangend in een hangmatje met allemaal puppies om ons heen.

We hadden nog steeds water nodig en ik was niet van plan om 2 dollar voor 20 liter regenwater te gaan betalen als je een paar honderd liter nodig hebt. Nu had ik midden in het dorp een grasveldje gezien met een waterkraan. Ik op de fiets met tankjes daar naartoe en daar gevraagd of ik water mocht tappen. Onder toeziend oog van een aantal jonge mannen tapte ik water. 1 vd jongens wilde weten of dat een beetje fietst op zo'n kleine fiets. Hem aangeboden om even te fietsen. Dat liet hij zich geen 2e keer zeggen en hij maakte een vrolijk rondje langs al zijn vrienden. Als tegenprestatie hield hij een auto aan die mij samen met het water en de fiets weer afzette bij de steiger. Na een paar keer water halen hadden wij de tank weer vol.
Inmiddels ligt de verse kip in de pan te braden. Het is een beste kip en hij past met moeite in onze grootste pan. Wij hebben de komende dagen dus genoeg te eten.
Galapagos laat ons ook nu geheel in stijl al haar schoonheid zien. Op de eerste mijlen hebben wij al 8 schildpadden gezien, waarvan er twee druk bezig waren kleine schildpadjes te maken, daarna kwam er nog even een haai langs zwemmen om ons uit te zwaaien. Een goed begin dus van een lange tocht.

Liefs,
Wido en Marleen.